çocukluktan beri istenen olay. daha küçücük bir çocukken bile, izlenen çizgi filmlerde, kötüler kaybettiği zaman insanın içini bir hüzün kaplar, başlarda belki zevklidir iyilerin kazanması. ama sonraları insan büyür, filmlerde de gelenek değişmemiştir, yine iyiler kazanmaya devam eder. her ne kadar bazı filmlerde artık, "kazanan yok" teması verilmeye de çalışılsa yine de iyilerin bariz bir üstünlüğü vardır. aslında filmlerde kötülerin kazanmasını istemek, o küçükken mahallenin en güzel bisikletine sahip olmayı istemek gibidir. sırf bu sanrı yüzünden, "ben büyüyünce senarist olup, hep kötüleri kazandırtıcam" diyen dolu arkadaşım vardı.
