biz ankara'da oturuyoruz. yalova'da aydın sitelerinde bizim ve tüm ailemizin yazlıkları vardı. yazlığımıza iki gün sonra gidecektik, eşyalarımız bile hazırdı. o gece ankara'da hava bunaltıcı sıcaktı. yıldızlar aşırı parlaktı. gecenin yarısında ankara'daki evimiz sallanmaya başladı. pencerelerden ve kapı kasnaklarından sesler geliyordu, elektrikler kesildi. doğalgaz vanasına ulaşmamız mümkün değildi çünkü yürüyemiyorduk. aklımıza ilk gelen şey deprem merkez üssünün ankara olduğu idi. saatler sonra pilli radyodan depremin merkez üssünün gölcük olduğunu öğrendik. akrabalarımıza cep telefonundan ve sabit ev telefonlarından ulaşamadık.elektrikler gelip televizyonlar yayın yapmaya başlayınca yalova'daki durumu da gördük. bir ekran görüntüsünde teyzemin evinin balkonu gözümüze çarptı. ev yan yatmış, turuncu rengi tente, turuncu şezlonglar hepsi yan durumdaydı. şükür ki hiçbirine bir şey olmamıştı, göçükten sağlam çıkarılan aile fertlerimiz oldu...
bu deprem eğer iki gün sonra olsaydı, biz de yazlıkta olacaktık. şimdi şuan bu entry'i giremeyecek olacaktım. bizim evimiz zemin kattı ve depremde 2.kat zemin kat olup zemin kat iki kat toprağın altına gittiği için kurtulmamız olanaksızdı. zaten yazlık arkadaşlarımın bazılarını o depremde kaybettim. meşhur yazlık sitemizin çardağında okey oynayıp evlerine dönüşte merdivende depreme yakalananlar olmuş...
orada depremde yıkılan evlerin yerine verilen evlerden almadık. yeni evlerin oranın yerli halkına dağıtılmasının daha adilane olacağını düşündük. ayrıca onca yaşanmışlıktan sonra, bir sürü hatıranın toprak altına gitmesinden sonra aynı yerde güle oynaya tatil yapmamız olanaksızdı. yalova sayfası kapandı...bir yazlık, yaz tatilleri ve yazlık arkadaşları bir çok şey geride kaldı...
