kendimi şerefsiz gibi hissediyorum sözlük.. bugün ben bunu canlı canlı yaşadım.. bildimiz boynuzlu bi gavat gibi hissettim kendimi.. bir gün yaşayacağımı, onun bi başkasının olacağını biliyordum ama gene de koydu..
üniversitenin ilk yılında bi kıza tutuldum.. herkesin ki gibi aşktı işte.. öyle süslü cümlelerle anlatacak halimde yeteneğim de yok zaten.. ben bir yıl bu kızın peşinden koştum, götünü kaldırabildiğim kadar kaldırdım, arşa değdirdim resmen.. hani şu abiler diye bi tayfa var ya, işte kız da bunun abla versiyonundandı.. ama bunlar öyle böyle abla değil her birinin sevgilisi var anasını satayım nasıl işse.. onun grubunda bi tek bunun yoktu.. okulda aynı staj grubundayız, ikimiz de bursa'lıyız, okulda kliniklerde sürekli dizdizeyiz falan.. bu kız benim kaderim diyorum arkadaş.. hani bu kadar tesadüf olamaz diye kandırıyorum kendimi.. neyse açıldım ben buna.. bu gitti herkese yaydı, rezil etti beni.. cakasını sattı üzerimden.. hani hayatı boyunca bi tane erkek yazmış onu da herkese anlatan güzel kızlar yanında yancılık yaparak asalak olarak yaşayan tipler olur ya o ayak..
neyse ben yılmadım devam ettim koştum peşinden.. 6 aylık çalışmanın sonunda kıvama getirdim.. çıkıyo gibiyiz.. yani sabahlara kadar mesajlaşıyoruz, akşamları buluşuyoruz, sonra evine bırakıyorum falan.. ben ki içkicinın kovacının tekiyim, sayesinde namaza bile başladım (bu kadar da yanar döner bi adamım).. neyse böyle bi 10 gün devam etti.. sonra hatunda bi soğumalar, bi göt kalkması, kuru selamla günü geçiştirmeler falan.. deli oluyorum, anlamıyorum arkadaş bi boka mı bozuldu.. soruyorum yok bi şey diyo.. öyle koptu gitti olay.. heralde tadımıza baktı beğenmedi..
işte iki sene geçti aradan.. bu arada ben bunu kafaya taktım, sınıfta kaldım, kendimi alkole vurdum falan.. salak ergen oğlan tripleri.. ara soğudu baya.. yine aynı arkadaş çevresindeyiz ama ne arkadaşız ne başka bi şey.. anlatamam şimdi.. öyle konuşuyoruz falan ikimiz de sanki o şeyler hiç yaşanmamış gibiyiz dışardan ama ben hiç bi şeyi unutmuyorum..
iki gün önce beni iftara davet etti.. organizasyon yapmış hep beraber güzel bi iftar yapalım dedi.. iki günde 10 kere söyledi.. anlamadım niye bu kadar ısrarcı olduğunu.. neyse gittim abi olayı anlamaya.. beşiktaş'ta tıkıntı diye mekanda toplanmışlar ben de biraz geç gittim.. mekana girdim.. milletle tokalaştım falan.. bu köşede bi herifle oturuyo.. herif oturmuyo yatıyo resmen.. o kilo ile ona oturmak denmez resmen semirmiş herif.. cemil dedi.. el sıkıştık.. erkek arkadaşım dedi.. elimi kolumdan kesip cemil'de bırakarak kaçmak istedim.. öyle mi memnun oldup deyip elimi aldım geri.. garsondan iftardan önce bi bardak soğuk su getirmesini istedim.. bunun üstüne soğuk su içilirdi ancak.. kafamı kaldırıp o tarafa bakamadım bile.. masanın cemile en uzak köşesine oturdum.. kodumun karısı erkek arkaşıyla tanıştırmak için çağırmış beni.. eminim cemil'e de bi bok anlatmadı benim hakkımda ki herif o kadar candan sıktı elimi.. bütün gece yalandan sohbetler, gülüşmeler, aptal aptal bakışmalar..
ne bu amına koyum şimdi.. niye beni cemil'le tanıştırıyorsun.. ne bok yiyosan ye.. niye benim yaramı deşiyorsun.. bundan zevk mi alıyosun.. arkadaşmışız güya.. sikiyim öyle arkadaşlığı.. lan ben senin elini tutmuşum, dudağını öpmüşüm, neyin arkadaşlığından bahsediyorsun.. böyle arkadaşlık mı olur.. o kadar yaşanmışlık ne olacak.. yarın cemil beni öğrendiğinde ne olacak.. tiksinmeyecek mi benden.. tiksinmiyorsa ben o cemil ta amına koyum..
dişi ırkı siz niye hepiniz böylesiniz, niye hepiniz bu kadar anlaşılmaz bu kadar malsınız??