insanın büyüdüğünü anladığı an yanlızlığını tam anlamıyla tattığı andır.ailenden ayrı yaşamaya alışmışsındır belki ama bu durum biraz daha farklıdır.çünkü artık tek kişilik düşünmeye alışmanın zamanıdır.bir ev küçükte olsa kocaman görünür gözüne. duvarlar seni büyük bir sessizlikle izlemektedir.artık sen ile sen hayatını tekrar kurgulamaya koyulursun.her şey çok zor gibi gelir önceleri.ancak her nefes alışında sen varlığını hissedersin.kendi kendine tekrar tekrar ben varım dersin.işte o an kurduğun cümle 'hoşgeldin yalnızlığım'.işte o an büyüdüğünü anladığın andır.ve anlar yaşandıkça anlaşılır!
