orda yaşamak zorunda kaldığım iki buçuk yıla dair hatırladığım bikaç iyi şey var... arabada diyarbekir türküsünü dinleyerek gidip geldiğim o uzun yollar ve sanki başka her yerden daha büyük görünüyomuş gibi gelen güneş... diyarbakır evinde bir günbatımı, bütün mezopotamyanın ağırlığını taşıyan duvarların arasında ederlezi yi söyleyen şarkıcı.... ve özlediğim sülüklü han. bu kadar.
