saygı duyulması gereken acının kendisi değil acı çeken olmalıdır. hiç kimse başına gelmediyse o acının büyüklüğünü anlayamaz, anlanılması beklenmez.
"üzülmüyorsun artık değil mi?"
"sildin demi kafandan artık" gibi saçma sapan sorularla duyduğun acının büyüklüğünü anlamazlar. herkes yaşantısına devam eder. hayat akıp gider
