Aslında bissürü şey söylemeye ve küfretmeye geldim ama utanıyorum. Yani insan diyemiyor yine de.
Yahu uykum var uyuyamıyorum, beynim dopdolu toparlanamıyorum, delirmeme az kaldı diyorum o da olmuyor; deliremiyorum.
Ben isyanımı üstadın sözleri ile sonlandırmaya karar verdim.
"Hayat, beni neden yoruyossun
Madem çok günah oyunu sen bozuyossun
Sebebi çooook."
Bu işte. Büyüksün ortaç!
"Can üzülür buna taş değil
Çekilecek gibi aşk değil
Bu gönül her şeye aç değil
Doyuracak mı bilen yok"
