başıma getirdiğin (beni sınamak amaçlı) musibetlerden ötürü sana kendimi bir bok zannederek küstüm, isyan ettim. bana verdiğin zekayla senden üstün olabileceğimi, sana ihtiyacım olmadığını düşünür hale geldim. çevremden farklı olmak istedim. etrafıma "sizin inandığınız şeylere inanmaya ihtiyacım yok" mesajı vermek için yırtındım. sana inansaydım hayatı istediğim gibi yaşayamayacaktım. sana inanmamak çok saçmayı evet ama başka bir yolla ön plana çıkamazdım. farkındayım beni şimdi cehenneme atacaksın ama senin rahmetinden sual olmaz, ne olur beni affet.
