ne ütü, ne çamaşır, yemek yapmak ne de bulaşık yıkamaktır zor olan. her şeyi yaptıktan ve tüm işleri bitirdikten sonra kalan yalnızlık kadar zor olan bir şey yok. asıl işkence burada başlıyor. hani baştan aşağı evin her yerini silip süpürüyorsunuz, ütülenecek kıyafet ve yıkanacak bulaşık kalmıyor. herşey tastamam oluyor ya hani, bir başınıza kalıyorsunuz ya hani. işte hiçbiri ondan daha kötü değil. ne yapacağınızı bilemiyorsunuz. tv izleyebilir veya kitap okuyabilirsiniz filan ama gördüğünüz her şeyde hüzünlü ve can sıkıcı bir şeyler bulan bir mizaca sahipseniz, kimseyle bir şey paylaşamıyorsunız, öylesine batıyor ki yalnızlık...
