mantıkla açıklanamayan duygu yoğunluğu, insana şiddeti ne kadar artarsa o kadar aciz oldugu hissettiren, hiç bir şeklinin mutlu etmediği ama sonunda bir vuslatı gördüğünde dizlerinin bağını çözen mefhum. birde hiç vuslat ihtimali olmayan özlemler vardır insanı mazoşist hissettirir. acı verir ama acıyı sevdirir. özlediğin şeyi her özlediğinde onun için bir iyilik yapıyor gibi seni kandırır. fedakarlık yapıyormuşsun gibi göğsünü kabartır. bilse bu duyguyu özlediğin şey yoklugundan utanır. özlem insana bir bok katmayan saçma sapan duygudur. ama nedendir bilinmez çektiğin sigaranın dumanı özlemle daha bir tatlıdır. dinlediğin şarkının ritmi daha hoştur. göz yaşı akıtır özlem. kirli gecen bütün ömüre rağmen kalpten gelen temiz 2 damla yaş... uyuşturucu gibidir zarar verir ama müptela eder. özlersin elde olmadan. ne kadar sövsende, ne kadar küssende özlersin anları, anıları, gözlük takışını, sırıtışını, burnunu silişini, dişlerinin arasında ki boşluğu özlersin. öyle sikindirik bişey işte özlemek.