En başta şunu sorgulamak istiyorum saygıdeğer okuyucular, yaşlılara neden yer veriyoruz ki? Onlar değil mi bütün gün kıç üstü oturup sefa süren? Onlar değil mi bütün gün kendisine torunları tarafından muntazaman hizmet edilen? istisnaları geçersek bence otobüste yaşlılara yer vermek çok saçma. Gerçekten bak, ben onların öyle ayakta durduklarında kendilerinden geçtiklerine, bi tuhaf olduklarına falan inanmıyorum. Gayet enerjikler abi. Yorulan biziz aslında bak, yemin ediyorum biz daha fazla yoruluyoruz ayakta. Okuluydu bilmem nesiydi bunlar bitiriyor bizi.
Şimdi diyeceksin ki "be adam, iki büklüm kadın ayakta duramıyor, insafsız mısın sen?", dediğim gibi, istisnaları geçelim. Bu kişilerin büyük bir kısmı enerjik abi, gözümüz görüyor yani. Hele çarşaflarıyla falan ordan oraya zıplayan kadınların otobüs içerisinde kendilerini acındırma hareketleri yok mu, tav oluyorum aga. Mal mal şeyler.
Ben vermiyorum çok istisnai bir durum olmadıkça. Yer vermiyorum, şeyolmasın aman. Ancak bazıları var ki, göz bebeğinin içine bakıyor, adeta arzuluyor o koltuğu, kalk diyor gözleriyle. işte onlara direnmek için de birkaç yöntem var. Paylaşayım, sizler için.
1. Uyuyor gibi yapmak: En revaçta olan tekniklerden biridir. Herkesin yapabileceği türden bir şey olduğu için en sık kullanılandır. Genelde tutar, yerinizi kaptırmazsınız. Ancak büyük bi olasılıkla yer vermediğiniz kişi taklit yaptığınızı anlar. Güzel bir durum değildir, pis bakışmalar yaşanır falan, geçer sonra. Sadece göz göze gelmemeye çalışın, çok pis eziyor.
2. Ağrım var tribi: Bu da kullanışlıdır ama her zaman yemeyebilir. Zaten bu genelde son silah olarak kullanılır. Çünkü bunu söyleyebilmek için kişinin size gelip "Yer verir misiniz?" gibi bir istekte bulunması gerekir. Bunu yapabilen yaşlı sayısı da az değildir ama yine de pek gerek duyulmaz. Farzedelim ki oldu, "ya halı saha maçı yaptık da, dizim sakatlandı, kötü durumdayım, hmfs" yeterli olacaktır. Arkalarını dönüp giderler.
3. Elde torba, çanta, mont gibi şeyler bulundurmak: En sevdiğim. karşıdakini en çaresiz bırakan teknik bu. Geliyor böyle, süzüyor seni, bakıyor elde çanta poşet falan, "öf be, bunu kaldırmak ayıp olur şimdi, başka bir ava odaklanayım, ou sarışın çocuk geliyorum" havası uyandırıyorsunuz onda, defoluyor. Ama bu dediğimiz şeylerde sürekli taşınmıyor ki elde.. Dert.
4. Ölü taklidi yapmak: Çoğunu sindiriyor, deneyin en azından bir kere. Fantezi.
5. Yer verin: Bak bu ilginç, dinle. O istemeden siz yer verin, ilk tepkileri şey oluyor; "ah be oğlum zahmet etmeseydin". Bunun akabinde şey deyin; "neyse teyze o zaman ilerle bak yolcular bekliyor". Zevkli bu da. ehe.
Sevmiyorum yer vermeyi. Sevmiyorum aga. Benden daha az yorulan bir insana yer vermeyi sevmiyorum. ne yapayım?
