tellilerin o enfes bilek ve parmak hareketleri zaten en başından yapamam dedirtmişti bana. Bilardo ıstakasını parmaklarının arasından geçiremeyen ben gitar,saz veya türevlerini zaten çalamazdı bundan şüphem yoktu ancak bir deli cesareti ile ney üflemeye niyetlendim. Sesinde dingilnlik bulduğum ne varsa hep beni çekmiştir,ney de böyle bir aura ile benim kulaklarımın daimi mizafiridir. Her zaman yemek olmaz biraz da pişireyim dedim ney üflemeye niyetlendim, ben üfledim kimse duymadı. Ben üfledim ve ben dahi duymadım. Bu döngü bir süre kendini tekrar etti, o ara fen bilgisi derslerinde öğretilen enerji ve su döngüleri geliyordu aklıma bunlar asla kaybolmazdı demek ki benim üflediğim hava, ses olmasa da en azından kaybolmuyordu. velhasıl benim üflediğimi ben duyamadan son bulan bir girişimdi ney, hala bu alandaki en büyük yetim dinleyebilmek, dinletilerine gidebilmek, ağzım açık hayranlık ile seyretmek.
velhasıldan sonra bir de sözün özü vereyim buraya, enstrüman çalan erkek değil de zor bir işi başarabilecek yeteneğe sahip olan erkek çekiciliğidir bu ve bir gerçektir. Ben beceremedim becerebilenin bileğini öperim.
