kişinin çözümlemesini yaparken psikologlar ilk başta çocukluk anılarına direk geçerler. çünkü mayanın şekillendiği dönem bu zamandan başlar.
fakir işçi çocuğu olan küçük tayyip bir gün sokakta dolaşırken birden karşısına üstü açık renkli cafcaflı bir araba yanaşır. içindeki tipler tipik zengin bir aile profili çizmektedir. arabada bulunan ufak velet elindeki nutella kavanozu ile haşir neşir iken, birden gözüne üstü başı eski olan kıyafetlerle tayyip takılır. alaycı bir ifade ile bir süre bu fakir oğlanı süzen zengin piç çikolatayı daha bir hevesle yemektedir. tayyip ise sezercik vari bakışlar eşliğinde güzel mi diye sorar. zengin piç hımmm..evet bal gibi diye karşılık verir. küçük tayyip çok param olunca bende yiyeceğim ondan hemde benim gibi çocuklara da yedireceğim der. işte sıradan bir olayın küçük bir çocuğun üzerinde yarattığı derin travma. kişi çevre meselesi diye gülüp geçmemek lazım değil mi ama.
