Eşiniz en geç bir ay sonra düzene girmek zorunda.
Anne ve babanız o şekilde. Unutmazlar orası ayrı. Her akla geldiğiniz de, gözleri dolup hüzün dolar o insanlara. Eşiniz, başka bir hayat arkadaşı bulup bulmamakta, hayatın getirdiği gerçeklik, realist kurallar neticesin de, biri ile evlenebilir, özgür.
Arkadaşlarınız, 1 yıl içinde sizi sadece ortamın getirdiği, sohbet akışı içinde anımsayacaklar. Biri sizi anlatırken, biri sigarasını çekecek, birileri konuyu değiştirmek isteyecek. Siz orada gözlerinizi kırpmadan izler iken, ölürken dahi Ağladığınız sevdikleriniz ve yaşayamadıklarınız, bir gece yarısı evde siz varmış gibi perdeyi çekecek ve ışıkları kapatacak..
Ve bir gün, aynı yastığa baş koyduğunuz, kucağınız da büyüdünüz insanlar, uykuya dalarken sizden başka, farklı şeyler düşünmek zorunda kalacak.
Bu yazdıklarım, anne baba, eş gibi yeryüzünde yaşayan tüm insanların yaşayacağı, tabi tutulacağı, sınav ve gerçeklerdir.
