film çekiminde ilerleyişini görmek için düşük radyoaktif ölçekte izlenebilir sıvıyı basınçla gönderdiklerinde bütün gücümle uçsuz bucaksız yeşil çayırları düşünmeye odaklanmaya çalıştım, fena değilmişim, öyle dediler. ucu olta gibi çengelli iğnelerle operasyon öncesi işaretleme yapılırken hiç acı hissetmedim mesela, genelde çığlık çığlığa bağırırmış hastalar, hatta oltalı teli çıkarırlarken lokal anestezi yapalım dediler, o niye dedim, ee çok acır dedi doktor, hadi len , takarken acımadı dedim, çıkarken daha fazla acır dedi, çek çıkar dedim, bakma o zaman dedi. sonra ne yaptın çıkarmadın mı hala dedim, ben çoktan çıkardım, hissetmedin mi dedi, inanmadım , baktım pansuman yapıp bantlıyor.
ama ben acının psikolojik olarak telkinle, bir nebze de olsa bastırılabileceğine inanıyorum. sivri taşların üzerinde yalınayak yürüyüp acıyı hissetmediğini telkin etmek bir kaç dakika sonra işe yarıyor. acıdığını düşündüğün anda zıplıyorsun. alıştırma yapıyorum.
