Benim. Dogrusu bunda gurur duyulacak bir sey gormuyorum. Ama o zamanlari ozledigim kesin. Tam olarak umut sarikaya tasvirleri gibiydi bizim pazar aksamlarimiz. Soba yakilirdi, ardindan kucuk tabure legenin icine konulur ve soyunuk sekilde annenin sobanin ustundeki sicak suyu yere indirmesi, ve akabinde tasla kafaya dokmesi beklenirdi. Kulaklarimi yirtarcasina parmaklari ile temizlerdi annem. Ardindan havluyla durulanir, kiyafetleri giyip biraz sobanin yaninda kurumayi beklerdik. Sonrasi zaten malum.
