kadınların bir şeylere 'uygun görülmediği' zamanlar kadınların sayılmadığı dönemdir. maalesef modern dünyamızda bile bu hala var. ataerkil yapının bir kadının rahminden başladığını düşünürsek; insan nereden çıktığını unutmamalı.
mühendisliklermiş, sanayiymiş oymuş buymuş. bak bakalım o tarihte kaç kadın okutulmuş? eminim o tarihte yapılan devrimlerin köşesinden kıyısından kadın beyinler girebilse ve biz de bunun farkında olsak, şu an hala daha okutulmayan kadınlar bunu bir ışık olarak görebilirdi. şimdiki gibi az örnekle değil binlerce kadından esinlenebilirdik.
beyin yapılarımız farklı olabilir ama eksik değiliz. düşünme yollarımız farklı olabilir ama yetersiz de değiliz. bu yetersizlik algısı sizlerin kadını sadece götünü devirip yatmış birisi olarak görmenizdendir.kendi çevrenizde niteliksiz kadınların olması kadınların bunlardan ibaret olduşunu göstermez. tarihimize bakarsanız; kurtuluş savaşı'nda bebeğiyle cepheye giden taze annelerden tutun; çocuk yaşında silah tutan kızlarımız, görmeyen gözüyle çorap ören ninelerimiz vardır. bu 'geride kalmış' kadınların arkada müthiş bir destekle savaşa katılması demektir. şu an bir savaş çıksa cepheye koşa koşa giderim. zira kanım bir erkek kanıyla aynı değerde ve renktedir.
10 satır yazı yazıcam da eksi alınıp fark edilicem ve mutlu olucam diye girdiğiniz hale bakın. seni seven annenden de utanmadın mı? kadınlığı bu denli ayaklar altına alman senin hangi reddedilişinden kaynaklı? farkımızı kabul edip aynı olmaya çalışmayı ne zaman bırakacaksınız merak ediyorum. dünya farklılıklarla güzeldir.
