Tamah etmek güzel bir şey. Şükretmek, kıymet bilmek, güzel. Ama be güzel kardeşim, evde çoluk çocuk yarı aç. Sen halinden nasıl memnun olabilirsin? Nasıl düzenin mevcut haliyle devamını savunabilirsin?
Tabii ki senin seçtiğine alternatif gelecek olan kişinin elinde bir değnek olmayacak. Ama umut ettik ki dürüst olacak, benim arabamla geçeceğim yolları artırmak yerine, senin için, çocuğun için çalışacak...
Neyse işte. olmadı, sağlık olsun. Bana hava hoş. Beni ne asgari ücret bağlıyor, ne de temel gıdaya gelen zamlar. Senin hayatın daha da zorlaşacak. Umarım düşündüğümün tersi olur, ama görünen o ki olmayacak.
Şimdi sen bunu kendine reva görürken bana güvenmedin herhalde. O yüzden selametle yürü seçtiğin yolda demek tuhaf olmasa gerek.
