1224.
-
Gurbet derler adına,
akşamı daha karanlıktır,
gülsen de sen inadına
Sevinçlerin bir anlıktır
geceye düşer vakit,
gözünde donar yaş,
ve kıpırdar kalemin
kağıtta yavaş yavaş...
gurbette...
Seyreyle figanı
Vakit geceye düştü
Örtülmez sancılar
Uyanmak üzredir
Duy derinden efkarı
Tüm sesler kesildi
Amansız acılar
Belirmek üzredir
Saatler yorgun
Titriyor zaman
Kül ve duman
Buluşmak üzredir
Taştan agır ürkek başın
Görünmez namluda kurşun
Bu iki arkadaşın
Kavuşmak üzredir
Kalkar sisi kaderin
Görünür yolu kederin
Düştügün kuyular derin
seni boğmak üzredir
Gam tutar gözlerin
Yakar tenini hasret
Agır gövdesiyle gurbet
Üstüne çökmek üzredir
Kalkma yerinden sakın
Tut geceyi avcunda
Kanlı gözlerin duvarda
Birazdan sönmek üzredir
Kan ter içinde uykun
Yatakta bedenin leş
Herşeye ragmen güneş
yeniden dogmak üzredir
saipsiz
