bizim çocuklar "arkadaş arkadaşın pezevengidir." diyerekten beni başka bir arkadaşlarıyla tanıştırmışlardı. öyle ayak üstü bir konuşmadan sonra buluşmaya kararı verdik. neyse lafı uzatmayayım.
buluşacağımız kafeye ben erkenden varmıştım zaten. kız da sağ olsun fazla bekletmeden ufukta göründü. daha öncesinde pek bir hukukumuz olmadığından ben tokalaşmak için elimi uzattım ama o sarılmak için kollarını açtı. biraz afallamanın ardından ben kollarımı açtım bu sefer de kız elini uzattı. en sonunda selamlaşma faslını sktir edip çayımızı kahvemizi içip dağıldık. zaten düzgünce selamlaşamamamızdan da anlaşılacağı üzere birbirimize pek de uygun olmadığımıza karar verdik.
