ruhun yaşı, cinsiyeti ve sınırı olmaması ama yaşı, cinsiyeti ve sınırı olan bir maddeye, bir bedene hapsolmasından kaynaklanan çatışmadır. insanın yaşadığı mutsuzlukların çoğunun kaynağı da budur: yapmak istediklerini yapamaması. bir şeyi yapabilmek için ya biraz daha büyük olmalısın ya da biraz daha genç. yoksa "yaşın küçük" derler sana veya "bu yaşta olur mu hiç, ayıp" derler. aşık olmak da yalnız karşı cinsler arasındaysa kabul görür ve yaşlar yakınsa ve elbette âşıklar aynı inanca mensupsa. şeker yemek çocuk işidir, pembe giymek genç işi... kalabalığın içinde bağırarak konuşmak, kavga etmek erkek işidir; ağlamak, gülmek kadın işi... oysa ruhun yaşı ve cinsiyeti yoktur, yaşamaktır onun işi...
