bir de bunların kapıyı hızla çarparak sonradan geri dönmek isteyenleri vardır ki, gurursuzluğun, yüzsüzlüğün hat safhasıdır. herşeyi hazmetmeye çalışıp, unutmaya çabalarken kapı aralanır, karşınızda giden şahıs dimdik durmaktadır, hiçbirşey olmamış gibi.
yıkılır be insan, çıkmazlara girer, bağrına bassa da gideni, hep kafada 'ya yine bırakıp giderse' soruları döner, ister istemez.
o yüzden geçmiş geçmiştir, herşey bitmiştir, tekrardan herşeye evet demek olmayacak iştir.
(bkz: hiçbir zaman çıktığın kapıyı hızla çarpma, geri dönmek isteyebilirsin)
