bugün, 22 mayıs...yıldönümümüz. şu saatlerde avanos yolundaydık, hengameyi bitirmiş, taş konak otelimize gidiyorduk.
güvercinler uçurmuştuk, rahşan ve bülent ecevit gibi, güvercin uçurunca onlar gibi mükemmel bir çift oluruz sanmıştım. günün sonunda yağmur bastırıp, o güzelim bahçe yeşilin en muhteşem tonuna büründüğünde biz de bereketli olacağız sanmıştım. renkli balonlar uçurmuştuk, biz de onlar gibi özgür ve eğlenceli olalım diye. günün anısına, sukulentler dağıtmıştık herkese, biz de onlar gibi güçlü olalım, yaban ellerde toprağımızdan ayrılsak bile hayatta kalabilelim diye. dağıttımız sukulentler hala yaşıyor, büyümüş, dibinden sürgün bile vermişler. ama biz öldük....
rahşan ve bülent gibi olamadık...
