yağmurda ürümek vardır bir de. sırılsıklam aşık bir tanışım vardı, paramparçalanan bir aşktan sonra köpekleşmiş zihni garip sesler çıkarıyordu. daha fazla ıslanmak için yürümüyordu. daha fazla ses çıkarmak için ürümüyordu da. önemli olan yağmurdu. yağmur olan, olabilen herşey önemliydi. "belki geri getirdi, buharlaşan sevgileri..." kim bilir? ben bilmem.
