türk şiirinin mihenk taşı. gerçek anlamıyla şiir tarihimizin kaderini değiştiren büyük şair. dili yormaz, aklı yormaz sadece gönlümüzde bir burukluk bırakır tüm şiirleri. şiirinde kafiye ve şekil zorlaması yoktur. kafiye varsa var, şekilse kendiliğinden oluşmuştur. ama bu kafiyesizlik ve şekilsizlik bu iki öğeyi beceremediğinden değil dünyadaki şiir gelişimini yakından incelediğindendir. kafiye ve şeklin ön planda tutulmadığı fakat bu iki öğenin de en güzel örneklerini verdiği şiirleri de vardır.
garip akımına dahil olmamasının tek nedeni sanırım o yıllarda pariste olmasıdır. yoksa illa ki kendisi gibi şiir yazan bu üç kafadarı yalnız bırakmazdı. fakat burda değinilmesi gereken nokta şu ki yalnız bıraktığı bu adamlardan ziya osman saba ile arkadaşlığı ilkokul yıllarına dayanır ve sırf bu yüzden garip akımının oluşumunda yadsınmaz bir etkisi olmuştur.
yalnızlık ve ölüm'ü ahmet haşim'den sonra en güzel anlatan şairdir ki ahmet haşim kadar da çirkin değildir. fakat o bunun farkında değildir. biraz da içine kapanık olması onu buna iter. sevilmediği ve beğenilmediği düşüncesi ile yalnızlık temalı şiirler yazmıştır ki hala türünün en güzel örneklerindendir bu şiirler.
garip akımını dışardan desteklemesi, dünya edebiyatını fransa'da olmasından dolayı ülkedeki şairlerimize göre daha yakından takip edebilmesi nedeniyle türk şiirinin dünyaya açılan kapısıdır. çevirileri de birçok şiir mecmuasında yer almıştır.
