cahiliye dönemi arap tarihi diye bir kitabı vardı, 1000 sayfa civarıydı hatırladığım kadarıyla..
"suriyeliler'e gıcığım, arap sevmem" falan deriz ya, kitabı okuyunca bunun kuru bir şovenizm değil, haklı gerekçelere dayalı içgüdüsel bir refleks olabileceğini düşünmüştüm..
bir de gılgamış destanını okumuştum, kendisinin..
ölümsüzlüğü arayan gılgamış'ın karşılaştığı yaşlı adamın bir peygamber olabileceğini düşünüyorum.
