67.
-
şahsım için teoride kalmamış pratiğe de dökülebilmiş eylem.
bir keresinde sırtımda bir çanta vurdum kendimi tek başıma dilini bilmediği ülkelere, adalara...
tek kelime türkçe konuşmadan haftalar geçirdiğim oldu..
hiç kimseyi tanımadığım ve hiç kimsenin beni tanımadığı kasabalarda geçirdim günlerimi.
özgürlüğün kokusunu aldım, tadını sonuna kadar çıkardım.
sonra ne oldu?
gün geldi "her seyi birakip cekip gitmek" isteği gittiğim yerde de yakama yapıştı.
sözün özü, maalesef işe yaramıyor.
hele ki bir yanınızı geride bırakmışsanız.
bu, ana baba olabilir,
sevgili olabilir,
eş dost, ülke sevgisi olabilir..
en kötüsü de kendiniz olabilir...
