çok cesaret isteyen, söylemesi çok zor ve söylendiğinde çok ağır bedeller ödetebilecek söz.
ben o kadar cesur olamadım anne babama. onlar bana, ben onlara yalan söylüyoruz. suçlu ne benim, ne onlar. suçlu böylesine nefret dolu ve önyargılı bir toplumu yaratabilmiş olanlar. onlar olmasaydı herkes istediğiyle rahatça aşk yaşayabilecek, istediğiyle birlikte olabilecekti. ve kimse hayatını yalan üzerine kurmak zorunda kalmayacak, kimse bir erkeğe aşık olduğu halde bunu kimseye çaktırmamak için yalandan "kız arkadaşları" uydurmak zorunda olmayacaktı.
annem arada soruyor bana, "evleneceğin kız nasıl olsun istersin?" diye. ya da "ileride çocuğun olduğu zaman..." diye başlayan cümleler kuruyor. o kadar acıtıyor ki, ne ben tarif edebilecek yeteneğe sahibim, ne türkçe o kadar zengin...
