aralarındaki istisnalar hariç sevilecek bir tarafları olmadığından. isteyen ırkçılık olarak alsın isteyen hümanizm eksikliği desin isteyen empati yoksunluğu çokta dert değil. o aklınca ümmetçilik yapanlar bundan sonrasını okumasınlar zamanlarını boşa harcamasınlar.
erkekleri toplum içerisinde yaşamaya alışık değiller. veya kendi toplumları gereği böyleler ki bu akla daha yatkın çünkü denk gelinenlerin neredeyse tamamı tek tip hal ve hareketler içerisinde. toplu taşımalarda avazın çıktığı kadar bağırarak telefon ile veya yanındaki ile konuşulmaz. yediğin şeylerin çöplerini yüzlerce insanın ortasında iken yere atmazsın. etrafında hiç insan olmasa bile atmaman lazım. 5 metre ilerisinde çöp konteynırı varken bile yerlere atıyorlar. elinden geldiğince temizliğine dikkat etmen gerekir ki bu en başta imanının gereğidir. sokaklarda parklarda kalanlar hariç bildiğin parası olan hemde bayağı parası olan suriyeliler ile iş yapıyoruz sürekli. burada suriye ekmeği dedikleri bizim lavaş dediğimiz şeylerden üretiyorlar işletmeler açıp. onlarda bildiğin bizim gibi elektriği suyu doğalgazı olan dairelerde yaşıyorlar banyo imkanları var her daim ama onlarda aynı. vicdan olarak fazla gelişmemişler kediye köpeğe eziyet etmekten sapıkça zevk aldıklarını birkaç kez kendi gözlerimle gördüm. tartıştık bayağı bildiğin o beni anlamıyor ben onu ama öfkenin dili ortak malum. hatasını anlayıp dönenlerde oldu ama o da vicdandan değil dayak korkusundan.
ve en önemlisi mülteci olarak yaşadığın bir ülkenin kadın bireylerini taciz etmemeye özen göstermen lazım. hadi biz erkeğiz yukarıda saydığım şeyleri bir yere kadar görmezden geliriz ama şu elleri ayakları gözleri ve ağızları biraz durmak zorunda. şimdi insanlar ümmetçilik yapıp aptal aptal konuşuyorlar ancak bu insanlar burada kaldıkça daha cesaretlenecekler ve sayıları itibari ile illa ki bu ümmetçilik yapanlara da değecekler bir yerlerde. işte o zaman bugün yaptığınız goy goylar aklınıza gelir ve bugün canı yanan insanlar ile empati kurabilirsiniz inşaallah.
