Nasıl başarıyorlar bilmiyorum ama istanbul'dakilerin çoğu sürekli dükkan şirket açıyorlar. Berbere giriyorsun Suriyeli bir kalfa; iki gün sonra tekrar gittiğinde adam yok. Nereye gitti diye soruyorsun. Fatih'te kendine dükkan açtı diyor dükkan sahibi.
ikinci el eşya satan yerlerde çalışan suriyeliler hık mık edip aynı sokakta beş metre aşağıya bu sefer kendi mağazalarını açıyorlar.
Hani bunlar garibandı? Hani bunlar sürünüyordu? Biz bir dükkan iş kurmak istesek muhasebeci mali müşavir anamızı ağlatıyor. Bunlar sabah kalkıp akşama nasıl şirket kurup dükkan açabiliyorlar?
