bir illüzyondur. iyi, sert albümdür ama james hetfield'in dediği gibi master of puppets dönemine dönülemez çünkü o dönem yaşandı ve bitti. alkollü şekilde kavgaya karışmaktan haftada bir tutuklanan birisi adaletten şikayet edebilir (bkz: and justice for all) güney barlarında vietnam gazileriyle içen birisi oneı yazabilir. ama milyon dolarlık steril bir hayat yaşayan müzisyenin gençliğindeki heavy metal öfkesini yakalaması zordur. ama tüm bunlar death magnetic'in black'ten sonraki süre zarfında çıkan en iyi metallica albümü olduğu gerçeğini değiştirmez.