Çocuklarda öyle küçücük şeylere duyulan mutluluk var ya hani, yılın ilk eriğini yedi diye mesela, annesi sokakta biraz daha kalmasına izin verdi diye, bisikleti oldu diye veya bir sürü cips meybuz çikolata aldı diye olan mutluluk. Benim işte en çok özlediğim şey o.
Şimdi dünyaları versek o düşünmeden kafa yormadan elimizde olan mutluluğu bulamayabiliyoruz.
Kafaya takmazdık, tek derdimiz tasolarımızdı, sokaktaki oyundu.
işte bunun için ben en çok çocukları severim. En çok onlarla konuşmak keyif verir.
