bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş ve bütün orduları dağıtılmaya yüz tutmuş olmanın yarattığı öfkeden cesaret kazanan yazarlar.
ordu-millet kavramını iyi bilenler, milleti bir arada tutan şeyin polis baskısı değil de, milli cesaret olduğunu da bilirler. bunu yıkmak için ise gereken, ordu ile milletin arasını açmaktır. "ergenekon" denilerek zaten milletin destanına küfretmek yetmediği gibi, orduya da - genelkurmay başkanı'na varasıya kadar! - "terörist" yakıştırması yapılması işlerin çığrından çıktığını göstermişti.
ama bu iletide yazdığım ilk cümleyi yeterince özümseyemeyenler, etrafında olup biteni görmeyenler, hakaretleri ile sindirmeye çalışmaya devam edecek elbette. onların görevleri de bu. bir engin ardıç gibi, bir hasan karakaya gibi...
belki de o yüzden genelkurmay'ın askerine sahip çıkmasından cesaret kazandı insanlar.