dilimiz kabadır ankara bile diyemeyiz angara deriz,salon beyefendisi olamayız bi türlü,türkiyenin en yoz müziğini dinleriz(yapanlar çingenede olsa dan çok dinlendiği için bizim müziğimiz değil diyemiyeceğim),amca kavramı yoktur tanıdık tanımadık her büyük erkek kişi dayiidir(dayı değil dayii),kavgadan kaçmayız,temel besin kaynağımız çekirdektir,akraba evliliği çoktur vb vb.tüm bunları kabul ediyorum bir ankaralı olarak.
ankaralılar kabadır vb ama 7den 77e okumuşundan cahiline solcuların devlet fetişistliği dediği inanılmaz bir devlet ve millet sevgisi vardır.bunu gören osmanlı kritik yerlere nüfusu hep buralardan götürmüştür rumeli,doğu karadeniz vb.milli mücadelenin merkezi olmasıda jeopolitik önemi kadar(demir yolunun bittiği yer,sınırlara uzaklığı vb)bu özelliğininde etkisi vardır.
kabalığına gelince daha yeni yeni şehirde yaşamaya başlayan anadolunun en sert coğrafyasında yaşayan insanlardan şu an için daha fazlasını beklemek fazlaca insafsızlık olur.
