yandaşlar neden aynı kuyuya bin kere düşüyorlar ama bir türlü uyanamıyorlar? görebildiğim kadarıyla sebepler şunlar:
1- eğitim seviyeleri düşük.
2- her cahil gibi kendilerini çok akıllı sanıyorlar (bkz: yobaz ve zeka). sorun şu ki kendilerinde gördükleri ve akıl sandıkları şey köylü kurnazlığıdır o kadar. aynen zübük filminde ibrahim zübükzade vaatte bulundukça her seferinde kanan mal karakterler gibi.
3- paragözler.
4- komplo teorilerine, dünyanın hali için basit açıklamalara (yalanlara) kanmaya meyilliler.
5- olan biteni anlamak için her şeyi kafalarındaki dini inanç kalıplarına uydurmaya çalışıyorlar. siyaset, ticaret, para işleri, toplum hayatı, özel hayatları fark etmiyor.
6- dini inançları var ama din bilgileri sadece bazı kalıplardan ibaret. misal kuran'daki çok tartışmalı baş örtüsü ayetini pek bir önemserler ama şu ayeti hiç ama hiç umursamazlar:
son madde ile ilgili olarak, diyanet'in ayette geçmeyen "şeytan" kelimesini parantez içinde sokuşturması da tam bir namussuzluk örneğidir. tabi ayette kasıt illa şeytan olacak ki insan kılığında şeytanların yaptıklarına kimse dikkat etmesin.