Bugüne kadar bir sürü erkeğin bir sürü tacizine(sözlü/fiziksel) maruz kaldım, bir sürü erkeğe sesimi yükselttim. Kendimce bunların üstesinden gelmeyi öğrendim. Bunları yaşarken de hiç kimseden yanımda durmasını beklemedim ama içten içe hep şey varmış aklımda; en azından aynı ulaşım araçlarını kullandığım, aynı ortamda bulunduğum ve aynı cinsiyeti paylaştığım insanlar da benim duyduğum korkuya maruz kalıyordur ve bu yüzden beni bir şekilde anlıyordur. O yüzden bunlar olurken insanlar sesini çıkarmasa da, yanımda durmasa da yine de yalnız olmadığımı hissediyordum. Ama dün yine aynı sebepten sesimi yükselttiğimde bi kadın bana boşuna bağrınmamam gerektiğini ve beyefendiyi gördüğünü, böyle bir şey yapmadığını söyledi. Ben her şeyi bıraktım ve döndüm beni en çok anlamasını umduğum insanın bunları söylemesine kırıldım. Ama bugün o kadar umut doluyum ki, bir sürü kadınla omuz omuzayız ve aynı şeyi söylüyoruz; susmuyoruz, korkmuyoruz, itaat etmiyoruz. Ve gerçekten en çok da size rağmen ve sizin için. Kadınlar günümüz kutlu olsun canım kadınlar, yemin ediyorum çok güçlüyüz.
