Gözlerimin bayrakları yarıya çekilmiş bugün.
Bu yas neye yine?
Yalanlarla boğulan aşkıma mı ağlıyor yüreğim?
Yoksa küllerle kaplı hayallerim mi sön sözlerini haykırıyor?
Yetmedi mi bu kadar acı, dinmedi mi görkemli yalnızlığımın yakıcı soğukluğu?
işgal edilmiş gençliğim sensizlik tarafından yağmalanırken,
Hala yas mı var bu bedende?
Gün bunun günü değil ki.
Bugün savaş ilanım olmalı yalnızlığa, savunmasız duygularımı korumalı şaşkın aklım.
Haydi, dalgalansın gözlerimde bayraklar yeniden!
Hayallerim savaşsın içimdeki senle, atsın seni ve yalnızlığımı aklımın her bucağından.
Yağmurlar dinsin, güneş girsin gözlerime yeniden.
Dilime marş olmuş masalın ve güzelliğin insin artık o pembe tahttan.
Sen orayı istemiyorsan bu yasın da bir anlamı yok, tozlu anılarımın da.
Bugün bunun günü olacak, artık bir dinginlik gelecek gözlerime yeniden.
Bir tek ben değilim sevgisini yitiren ve kendini yiyip bitiren.
Sana değmezse bu günler, bu aylar ve bu koca yıllar.
Bende de olsun sana kocaman bir duvar.
Yeter ki yine sahibi ben olayım gözlerimin.
