Dertten, sıkıntıdan, hastalıktan, kederden... bazen bira yalnız başına gitmiyor diye. Bazen viski tek başına çekilmiyor diye. Bazen zaman geçmek bilmiyor diye. Bazense sadece sigara içmek için içilir.
Bu başlığa ilk kez entry girdiğimde bir buçuk yıl kadar önce, bu sebepleri tam olarak bilmiyordum. Çünkü henüz tek fırt sigarayı dahi içime çekmemiştim. Ihtiyacım yoktu ve itirazım da... ama şimdi o bir buçuk yıl önceki yazdıklarıma bakıp, sadece gülüyorum acı acı! Ve duygu karmaşası yaşıyorum için için. Gülmemem gerek çünkü. Gülünesi hiçbir şey yok ortada. Ağlamalıyım hatta. Bok ettiğim her şey için ağlamalıyım. Sevdiğim, hatta en sevdiğim insanın kıymetini bilemediğim, sevmeyi beceremediğim için ağlamalıyım hem de hüngür sepelek! Ya da bir sigara daha yakmalıyım.
