yurdum televizyonlarında sıklıkla görülebilen durumdur. herkesin yüzüne bir huşu ifadesi çökmesi ve milletin allah çok şükür tadında mevlana takılması da bununla paralel ilerlemektedir. tüm yıl hiç s.klenmeyen fakir fukara ramazan ayında ekranlara taşınır. iftar çadırlarında yüzlerindeki sıkıntıyla oturan milletvekilleri bakanlar gelir ekrana. sahnelerde şampanyalar açtıran, kadehleri içip yerlere atan şarkıcı kesimi de başını örtüp iftar öncesi ilahi olayına girer. işte budur yılda bir ay müslüman olduğunu zanneden ülkemin hali.
dipnot: ne içkiye karşıyım, ne oruca, ne iftara o açıdan dinciler (dindar değil dinci) eksilerseniz tayyip ölsün lan. *
