uyuyamıyorusun geceleri. sürekli onu düşünüyorsun niye böyle oldu diye. hele ki yanı başında derdini dinleyecek biri yoksa kafayı yiyorsun adete uzayda gibisin. ve bu seni depresyona sokuyor. onun içindir ki dostlarlar bol bol dışarı çıkıp içilmeli. her şeyi anlatıp iç dökülmeli. eve sabaha karşı dönmenin verdiği yorgunluk ve alınan alkolle temiz bir uyku çekilmeli. hafta sonra alışıyorsun artık uyumaya. düşünmelerin azalıyor. bu sefer içinde sadece duyguların kalıyor. onlarıda zamanla öldürebiliyrorsun. artık o'nun adini, fotograflarını, varsa yazılarını, hediyelerini hepsini yok ediyorsun. yok ederken muhakkak ki canın yanacaktır ama onları her gördüğünüzdeki acının yanında bir hiç kalacaktır. ayrıca unutma ki insanoğlu her silleden sonra daha olgunlaşır, güçlenir. koyverme kendini.
