nedensiz yere hep yollara bakıyorum,
hiç gelmeyecek birisini bekler gibi,
eminim okey olmamasına rağmen okeye dönenlerin umudu benden çok daha falzadır,
hem çekin şu güneşi üzerimden,
korkmayın yarasa falan değilim,
yalnızca kaçıyorum,
senden, benden ve herkesten,
ve denize yüzmek için girenleride bir türlü anlayamıyorum,
o güzeliliği seyretmek yerine içine giriyorlar,
ben o güzeli uzaktan seviyorum başkaları ise eline değiyor bir de utanmadan aşkım falan diyorlar,
anlayamıyorum şu insanları,
bazen deli diyorlar bana,
belki de çok haklılar,
belki de insan kalbinde demokrasi falan geçerlidir,
kimbilir ?
