o kadar başlık incelendi artık şehir bakımından bakalım bakalım kim kaşar, kim müslümana bakalım. hadi bakalım.
rahat davranmak, muhabbet kurabilmek, yardım etmek, erkekleri yobaz ya da gerici olarak görmemek, birisinden yardım istemek artık kaşarlık olarak algılanıyor benim güzel ülkemde. bizim ülkemizde türban taktın mı müslümansın ve zarar gelmez güzel kardeşlerim. hele ki çarşaf oldu mu daha da müslümansın[lütfen kimse ailesi ya da yakınlarını göz önünde bulundurarak algılamasın, yok illa algılayacağım dersen zaten sözüm sana olmuş oluyor] güzel ülkem benim, bir tanecik ülkem benim. sen böyle bir ülkesin işte. kahve muhabbetleri şu sözlükte edilir olmuş. kahvede ülkede kurtarılır, eşinin dedikodusu yapılır. orası çünkü kahve, adam olma yeri benim ülkemde. adam oldun mu kahveye gideceksin, oyun oynayıp, çay içip, karıları, kızları, kaşarları konuşacaksın.
demek ki bu ülkede şehre göre namuslu, namussuz ve kaşar muhabbeti oluyormuş. hayır zaten biliyorduk da sözlükte edileceğini düşünmemiştim. ha yapılmadı mı şu ana kadar geyiği, yapıldı, laf attığımız çok oldu ama kusura bakmayın namusa ya da ailesine kadar değil. işte o zaman senin kaşar dediğin duruma düşmüş oluruz, şu an düştüğünüz gibi[yapanlar için diyorum] geyiği yapılacak konu vardır yapılmayacak konu vardır. kusura bakmayında direk olarak şehre indirgeyip kaşar damgası vurarak genellemek biraz abes değil mi? evet abes, hemde saygısızlıkta son nokta, hatta eğitim, aldığı aile eğitimi, çevresi, kızlara karşı düşüncesi. ha demişken düşüncesi diye, izmirli kız gördüler mi dipleri düşer, başka yerleri beşer. işte öyle bir ülkedir ülkem.
seni seviyorum ülkem. neden mi bu tür insanları gördükçe, bu tür insanların yanında olan insanları gördükçe ne kadar iyi olduğumu ne kadar iyi olan insanlar olduğunu görüyorum. seni bu yüzden seviyorum işte. senin içinde bu kafadaki insanları gördükçe mutlu oluyorum.
ben izmirli insanlarla mutluyum, izmirli kızlarla mutluyum. sen olma zatan, ağzın salyalı gez ve ot, bok atmakla iştigal ol. yakışanı da bu senin için.
