bu üç cümle bir çocuğun büyüdüğünde dahi iletişim becerisini etkiliyor. bırakın bir yerde bir şey yemek istemiyorsa kendisi söylesin, bırakın saçmalasın. ve inanın ona. 'bu bana bunu yaptı' dediğinde ona inanın. 'çocuk işte, ne dediğini bilmiyor' diye geçiştirmeyin. sonrasında asla geçiştirmemeniz gereken şeyleri öğrenemeyebilirsiniz. bırakın konuşsun, anlatsın. bir zahmet gündüz işyeri dedikodularını dinlemek yerine akşam eve geldiğinizde çocuğunuzu dinleyin. en sevdiği şarkıyı, rengi, çiçeği, arabayı, çizgi film karakterini, bir espri yapıldığında 'acaba o da gülüyor mu' diye gözünün içine baktığı kim bilin. bir süre sonra peşinden ne kadar koşarsanız koşun öğrenemeyeceksiniz. en kötüsü ne biliyor musunuz? ayrı eve çıkmak istediğinde 'hayatı tanımıyorsun' itirazınıza aldığınız 'hayır anne/baba... sen beni tanımıyorsun' cevabı. o cevabı almayın.
