ve tutku kaçınılmaz bir sondu
hayat çökerken benliklere,
avunmak ve avutulmak
sevginin yaşamla birleşmeseydi.
hep sancılıdır var olmak
var olmayı başarırken,yalnızlaşmak
hep en kötüyü sevdin iyi olmak için
ve hep en olmadık anlarda türkü söyledin
kaçmak için...
benlikler yaşamak için; gülmek,ağlamak
bir kurşun sıksam yokluğa en hüzünlü babanın yalvarışını görürüm
büyük şehirde kaos;seni,beni büyütmek içindi,
gördüm ve yalnızım.
sorsalar her an
terkedilen neydi diye,
küfretmek için bir bekleyiş sanki yaşamak
ve edersin boş bir kurşun sıkarcasına,
mırıldan şimdi
tutku kaçınılmaz bir sondu...
