sinema tarihinin en iyi filmleri sinemaya yeni bakış açıları, yeni teknikler, yeni anlatım dilleri kazandıran filmlerdir.
örneğin üstteki ikinci listede yer alan back to the future üçlemesinin kurgusunda john ford'un stagecoach filminin kurgu tekniklerinin kullanıldığını yönetmenler kendileri söylüyor. öyleyse tarihe mal olacak özellik bunun neresinde?
örneğin akira kurosawa'nın (bkz: rashomon) filmi hem sinematografi hem de anlatım dili açısından kendinden sonra yapılan pek çok filme öncül oldu.
antonioni'nin (bkz: blowup)'ı aşılamayan bir güzelliğin yanı sıra hala şaşırtıcı bir anlatım dili içerir.
hiç değilse orson welles, yasujiro ozu, ingmar bergman, truffaut, kubrick gibi yönetmenlerin filmlerini hatmetmeden böyle listeler yapmak iyi niyetli de olsa komik çabalar olarak kalmaya mahkum.
