Erken öleceğimi tahmin etmek en az benim kaygılarım kadar can yakıcı.
Beraber yaşarken aynı evin içerisinde aynı havayı soluyup mutluluklarla beraber acınası hüzünler yaşamak nefes almaktan daha zor.
Konuşma balonlarına yazılmayan hislerin ifadelerinde arka planda oynanan oyunun etkilerinde görmediklerimi görüyorum.
Benden parçalar geziniyor etrafta,ruhum bile paramparça olmuş artık bir araya gelemiyor.
Cümleleri kelimelerin yardımıyla oluşturup en gelişmiş ses tonumuzla anlatmaya çalışırken boşa gidiyor çoğu zaman çabalarımız.
Kanlı gözlerim bakıyor ama anlamıyor,ardını göremiyor.
Aynı dili konuşan fısıltıların anlamsızlıklarında herkesi bir arada tutup güvende hissetmek bir gün emekli yaşına erişmek kadar gerçek.
Erken ölmenin garantisinde yaşamıyoruz hayatı.
Dün nefes almaya başladık ve bugün soluk alışverişimizin tıkanacağından bahsediyoruz.
