manik dönemler her zaman aşırı coşkulu ve neşeli geçmek zorunda değildir bu hastalıkta. birebir yaşayan ve uzun zamandır tedavi gören biri olarak söyleyebilirim ki manik dönem duyguların aşırı derecede yoğun hissedildiği bir dönemdir. yani mutluysanız aşırı mutlu olur ya da aniden inanılmaz sinirlenir ve ciddi hasarlara yol açabilirsiniz. özellikle sizin ısrarla yapmak istediğiniz bir şeye engel olunursa karşınızdaki insanı kırabilir ve hatta fiziksel olarak zarar bile verebilirsiniz.
ben manik dönem yaşamayan, sadece hipomani seviyesinde kalan bir hastayım. (her ne kadar şüphelerim olsa bile)
böyle bir seviyede dahi kendimi kontrol edemeyecek kadar yoğun duyguların içinde oluyorum ve çoğunlukla ciddi öfke patlamaları yaşıyorum.
bunun dışında uykuyu tamamen unutuyorum. şu an hipomanik dönemde değilim ama yine de ilaçsız uyuyamıyorum. saat 3 e geliyor ve ben ilaçlarımı henüz almadım ve şu saatte tüm enerjimle birlikte ayaktayım. yorgunluk elbette var ama hipomanik dönemde asla yorulmuyor ya da yorulmayacak gibi hissediyorsunuz.
bu hastalığın en büyük handikaplarından biri de belki de ömür boyu ilaç kullanmak zorunda olmanız. günde 5 tane hap alıyorum ve bunlar bana uyku, görme ve cinsel bozukluklar olarak dönüyor. kan değerlerinde anormal değişimler, kilo alımı (ya da azalımı) gibi etkileri de var. tüm bunları hayatınız boyunca yaşadığınızı düşünün. seksten belki de hiçbir zaman keyif alamama ihtimalinizi hayal edin. boşalma ya da sertleşme sorunları yaşadığınızı düşünün ya da uzun saatler boyunca uyuyamayıp (ya da çok uyuyup) yorgun düştüğünüzü.
tüm bunlar gerçekten acı verici şeyler.
