çocukken bizim eve çok misafir gelirdi.
istanbula yeni gelmişiz, zaten kalabalık yaşardık annem ananem dayım yengem diğer dayım, annanemin o sıra kocasından şiddet gördüğü için bize sığınan kardeşi ve büyük çocukları filan bayaa kalabalığız yani.
bir de misafir eksik olmuyor. binada alevi dedesi var zaten haftanın 2-3 günü karısını kızını alıp bize geliyor saatlerce çay içiyoruz. muhabbet sohbet.
diğer akrabalar geliyor ara ara.
ben de o zamanlar çok severim misafiri. e çocuğuz bizde mihman şahımerdan alidir denince kafa otomatikman bunu öyle sanıyor.
şimdi olduğu gibi demiyoruz ki: ulan böyle şahımerdan ali mi olur, bir gelip akşama kadar kalkmıyor tüm işler kalıyor bu ne düşüncesizlik :D
işte bir gece rüya gördüm, ananem evin kapısının önündeki ayakkabılıkta bir şeylerle uğraşıyor elinde garip bir şey var. ne olduğunu soruyorum. bir kuru kafa gösteriyor bana.
oğlum diyor sakın kimseye söyleme, bu dedenin başı.
eğer evimize çok şükür bu kadar misafir geliyorsa, misafirimiz eksik olmuyorsa bu baş sayesinde. ölse de evimizden elini çekmedi diyor saklıyor onu.
bende o an o başa karşı hem korku hem de minnet hissini resmen yaşadım.
ya aslında en ilginci bu değil. ben çok rüya görürüm ama şimdi bunu anlatmak istedim. çünkü direkt aklıma bu geldi vardır bir anlamı
