Aslında gecenin başında ders çalışmam gerektiği için uyuyamıyordum. Yattım ve sanki ilahi güç tarafından bir düşünce geldi yorgun beynime. Aslında o hiç çıkmıyor aklımdan. Ama onu beş ay sonra bir daha hiç göremeyeceğim aklıma gelmesinin sebebini anlamadım. Hiç ama hiç bu kadar hissetmedim çaresiz kaldığımı. O hiç göremeyeceğim düşüncesi nabzımı hızlandırıyor kalbim göğüs duvarımı tekmeliyor sanki. Nefes alamıyorum. Doktor ilaç verip duruyor. ilaç kullanmak istemiyorum. Psikologlar çok pahalı. Arkadaşlarım anlattıklarımdan ziyadesiyle bıktı. Ben düşünmeden uyumak istiyorum. Kurtulmak istiyorum.
