bence ne yaparsanız yapın tanıyamıyorsunuz. gerek ruh hali, gerek karakterin tam oturmamış olması, gerekse kendi kapılarını sonuna kadar açtıysan onun senin zaaflarını kullanıyor olması vsvsvsvs. bu “gerek”ler uzar gider.
sonuç olarak, birini çooook iyi tanıyorum, o şöyle biri, asla böyle yapmaz veya böyle yapar demeyi doğru bulmuyorum. kimse kimseyi tam olarak tanıyamaz. evet bu düşüncedeyim.
